تیم تحقیقاتی انجمن فیزیک نجومی(IAC) با استفاده از تلسکوپ گایا موقعیت دقیق و میزان روشنایی حدود یک میلیون ستاره را تا فاصله ۶۵۰۰ سال نوری از خورشید را مشخص کرده اند.

کارم‌ گالارت (Carme Gallart) محقق انجمن فیزیک نجومی و نویسنده این مقاله توضیح می دهد :ما اطلاعات بدست آمده را تحلیل و با مدل های فرضی مقایسه کردیم و با توجه توزیع نور ها و رنگ های ستارگان در کهکشان راه شیری ،آن ها را به صورت زیر دسته بندی کردیم ؛هاله‌ی ستاره ای (ساختاری کروی که کهکشان های مارپیچی را احاطه می کند) و صفحه‌ی ضخیم (ستارگانی که صفحه‌ی کهکشان را تشکیل می دهند ولی در طیف ارتفاعی مشخص) .

در مطالعات پیشین مشخص شد که هاله ی گالاکتیک‌ از ادغام دو گروه ستاره ای مختلف که یکی از آن ها ستاره هایی آبی تر داشته ،بوجود آمده است و با رصد این ستاره ها مشخص شد که میلیون ها سال قبل به کهکشان راه شیری ملحق شده اند.

کریس بروک (Chris Brook) گفت :با تحلیل اطلاعات گایا می توانیم عمر ستارگان را تخمین بزنیم و متوجه شدیم ستارگان کهمشان راه شیری تقریبا عمر یکسانی دارند ولی با ستارگان تشکیل دهنده صفحه ضخیم متفاوت هستند .

توماس رویز لارا (Tomas Ruiz Lara)محقق انجمن فیزیک نجومی افزود :ولی اگر این ستارگان در یک زمان بوجود آمده اند چه چیزی بین آن ها متفاوت است؟ جواب این سوال کمیت فلز ها (عنصر هایی به غیر از هیدروژن و هلیم) در ستاره ها است. ستاره های آبی کمیت فلز کمتری نسبت به ستاره های قرمز دارند .

این یافته ها به همراه پیش بینی های شبیه سازی شده محققان را قادر ساخت تا به تاریخ کهکشان راه شیری آگاه شوند. 

منبع: خبرگزاری علم و فناوری